Margai(-de-bos)
Poa nemoralis
Poaceae Graminaceae
Nom en français : Pâturin des bois.
Descripcioun :Lou margai-de-bos es uno planto proun chanjadisso, generalamen grando, primo e laco, e souvènt en mato dins li bos. Li ramo d'en bas de l'enflourejado soun noumbrouso. A uno courto lengueto (fotò, e pas tant que sus lou dessin de Coste). Se recounèis peréu à sa fueio d'en aut, pulèu longo que part en mountan un pau sus lou coustat. Pèr acò lis anglés i'an douna lou noum de "Heil Hitler grass".
Usanço :Es uno bono erbo pèr lou fedan.
Port : Grando erbo
Taio : 10 à 80 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Poa
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Colo
- Basso mountagno
- Mountagno mejano
Estànci : Mesoumediterran à Aupen
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Poa nemoralis L., 1753
Grando-amoureto
Briza maxima
Poaceae Graminaceae
Àutri noum : Pan-de-passeroun, Pan-de-tourdre.
Noms en français : Grande Amourette, Grande brize.
Descripcioun :La grando-amoureto trachis dins li relarg safrous, adounc majamen en Prouvènço séusouso. Li fueio an ges de péu e la lengueto èi pulèu longo, fai mai de 2 mm. Se recounèis à si gròssis espigo, de 7 à 20 flour, que pendoulon .
Usanço :F. Couplan (op.cit., p. 114) raporto qu'en Bousnìo es esta fa de bouiaco e de galeto emé li gran.
Port : Erbo
Taio : 10 à 60(80) cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Briza
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 11 à 40 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Si
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à jun
Liò : Terraire safrous
- Tepiero seco
- Camin
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Subretroupicau
Ref. sc. : Briza maxima L., 1753